Το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια αποτελεί πηγή κινδύνων για όλο τον κόσμο, όσο παραμένει ενεργό τμήμα των πολεμικών επιχειρήσεων. Ορθώς ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, Ραφαέλ Γκρόσι, επισημαίνει πως η μόνη ασφαλής λύση είναι η αποστρατιωτικοποίηση της περιοχής. Ομως, όσο η Ρωσία επιμένει να παρατάσσει στρατεύματα γύρω από όσα εδάφη κατακτά (και στη Ζαπορίζια φυσικά) και η Ουκρανία να μάχεται βομβαρδίζοντας (και τη Ζαπορίζια φυσικά) στόχους προς ανάκτηση, τόσο η λύση απομακρύνεται. Διαφαίνεται έτσι, παρά το δυσοίωνο κλίμα, μια συγκεκριμένη «ατζέντα» συζήτησης προς εύρεση διμερώς αλλά και διεθνώς αποδεκτών λύσεων. Και τούτο διότι η ασφαλής λειτουργία (ή αναστολή λειτουργίας) ενός πυρηνικού εργοστασίου αφορά όλους, όχι μόνο τη Ρωσία και την Ουκρανία. Το κρίσιμο θέμα του ελέγχου και της ασφαλούς λειτουργίας του πυρηνικού σταθμού «εμπλουτίζεται» με την αυτοκτονία (;) του επικεφαλής της Lukoil, Ραβίλ Μαγκάνοφ - θάνατος που ακολουθεί την πρόσφατη δολοφονία της κόρης του Ρώσου φιλοσόφου και μέντορα του Προέδρου Πούτιν, Αλεξάντερ Ντούγκιν. Και το ανθυγιεινό σκηνικό ολοκληρώνεται (προς το παρόν) με το στόρι της βίλας του προεδρικού ζεύγους Ζελένσκι στην Ιταλία. Τη νοίκιασε ή όχι σε Ρώσους που ήθελαν να κάνουν διακοπές στην όμορφη Τοσκάνη; Και, αν ναι, έχει σημασία; Φυσικά έχει.