Φαίνεται ότι αυτή τη φορά η Ισπανία θα αποκτήσει κυβέρνηση. Τέτοια που να επιβιώσει και να μην οδηγηθεί η χώρα σε νέες εκλογές εντός μηνών. Η συμφωνία Σοσιαλιστών-Podemos δημιουργεί δυναμική ευρύτερων συνεργασιών με κόμματα που δίσταζαν ή δεν ήθελαν να αναλάβουν ευθύνη στήριξης μιας κυβέρνησης που ήταν σε ανοιχτή σύγκρουση με το αυτονομιστικό κίνημα της Καταλονίας. Οι Podemos και ο ηγέτης τους Ιγκλέσιας αναμένεται να λειτουργήσουν σε ρόλο «αμορτισέρ», απορροφώντας τους κραδασμούς μεταξύ Σοσιαλιστών και Καταλανών. Μπορεί, μάλιστα, να οικοδομηθεί και μια νέα σχέση αμοιβαίας ανοχής, στη βάση της αναγκαιότητας «να κυβερνηθεί η χώρα», άρα να ισορροπήσει και η κατάσταση μέσα στην Καταλονία. Ακόμα και οι αυτονομιστές γνωρίζουν καλά ότι στην Καταλονία υπάρχει ένα ισχυρό ποσοστό που κινείται περί το 40%, το οποίο ικανοποιείται με την αυτονομία εντός Ισπανίας και δεν θέλει απόσχιση. Εχουν αρκετούς λόγους να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση που δεν θα προσβάλλει τις αντιλήψεις και διεκδικήσεις τους, υποχωρώντας οι ίδιοι στα ζητήματα περιεχομένου και χρόνου του μέλλοντός τους εντός ή εκτός Ισπανίας. Θα είναι ένα ενδιαφέρον πείραμα αυτή η συνύπαρξη, όπως και η παρουσία βουλευτών από δύο ακόμα αυτόνομες περιοχές της βόρειας Ισπανίας.