Οχι, η Δύση δεν αγάπησε ξαφνικά τον Πούτιν. Απλώς άρχισε να εκτιμά ότι ο Ζελένσκι «δεν κάνει για τη δουλειά». Η επιθετική στάση του προς τη Δύση κάθε φορά που άλλα περιμένει και άλλα συμβαίνουν, σε συνδυασμό με τις εντός Ουκρανίας φωνές ότι κυβερνά αλαζονικά και αυταρχικά, διαμορφώνει κλίμα προβληματισμού για αναγκαίες αλλαγές. Κανείς στη Δύση, πλην του Σρέντερ και ορισμένων δυτικών υπαλλήλων του ρωσικού καθεστώτος, δεν επιθυμεί να δικαιώσει τις επιλογές του Προέδρου Πούτιν. Ομως, ακόμα και με βαριά καρδιά, δεν θα είναι έκπληξη αν στραφούν σε λύσεις που θα περιέχουν και τη συνεργασία της Ρωσίας και την παραδοχή της Ουκρανίας ότι ναι μεν είναι άδικος ο πόλεμος, αλλά έχασε εδάφη. Αυτό ίσως δεν θα συμβεί με τον Ζελένσκι Πρόεδρο. Ο δυτικός κόσμος δεν είναι πρόθυμος να θυσιάσει την ασφάλειά του αφήνοντας στα χέρια αλληλομισούμενων στρατιωτικών δυνάμεων τα πυρηνικά εργοστάσια της Ουκρανίας, αρκετά από τα οποία έχουν καταληφθεί από τη Ρωσία. Οι «κακές γλώσσες» θα έλεγαν ότι δεν είναι πρόθυμος να θυσιάσει ούτε τη θέρμανσή του τον χειμώνα που έρχεται. Και αν στα ρωσοουκρανικά εδάφη (και βορειότερα) έχουν μάθει να ζουν με μέση θερμοκρασία τους -10 χωρίς επαρκή θέρμανση, αλλού δεν το έχουν μάθει.