Θα αφήσουν άραγε οι θεσμοί της χώρας και οι μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες των ΗΠΑ τα πράγματα να φτάσουν σε αναμέτρηση Μπάιντεν - Τραμπ; Μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να συσπειρώνει τους Ρεπουμπλικανούς και πολλοί εξ αυτών να τον λατρεύουν ως «ηγέτη αίρεσης» (Νόρμαν Ορνστάιν, πολιτικός αναλυτής), αλλά για τους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει. Από την άλλη πλευρά, ο Πρόεδρος Μπάιντεν με τις συνεχείς διαλείψεις μνήμης και τα μπερδέματα σε χρόνους, καταστάσεις, ονόματα και πρόσωπα, κάνει ακόμα και Δημοκρατικούς να τον θεωρούν ακατάλληλο. Πρόσφατα, αναλύσεις και ρεπορτάζ διεθνών μέσων ενημέρωσης αποκάλυπταν ότι η επίσκεψη της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ στο Κίεβο είχε στόχο ουσιαστικά τη συντήρηση του πολέμου (!) με τη Ρωσία τουλάχιστον έως τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου (Στίβεν Μπράιεν, «Weapons and Strategy») και τη «συγκράτηση» του στρατηγού Ζαλούζνι, ώστε να μην προκαλέσει (τώρα) εσωτερική κρίση στην Ουκρανία με κίνηση εναντίον του Προέδρου Ζελένσκι. Μένει να φανεί αν ο απομακρυνθείς από την ηγεσία στρατηγός θα κινηθεί ή θα μείνει ως εναλλακτική λύση όταν απομακρυνθεί ο Ζελένσκι. Με όλα αυτά να συμβαίνουν, δεν είναι τυχαία η συνέντευξη του Ρώσου Προέδρου Πούτιν στον Τάκερ Κάρλσον, που, μεταξύ άλλων, θυμίζει: «Επιδιώχθηκε από την Ουάσιγκτον στρατηγική ήττα της Ρωσίας, αλλά αυτό είναι αδύνατο να συμβεί».