Τα ελληνοτουρκικά είναι ο αιώνιος δαίμονας/μπαμπούλας στο μυαλό και στην ψυχή μας. Οσο, δε, θα περνούν οι επόμενοι μήνες, το θέμα θα γινεί εντελώς «καυτή πατάτα» στα χέρια οποιουδήποτε θα κληθεί να διαχειριστεί τις ελληνοτουρκικές «διαπραγματεύσεις».

Για να έχει κανείς αίσθηση του ψυχολογικού μας θέματος, αρκεί να αναλογισθεί ότι το 33% των Ελλήνων δεν θα ήθελε έναν Τούρκο για φίλο και το 60% θα το ενοχλούσε αν ο/η γιος/κόρη παντρευόταν Τουρκάλα/Τούρκο. Επί δε του ορθολογικού μας θέματος, το 60% των Ελλήνων πιστεύει ότι το Αιγαίο είναι μια θάλασσα αποκλειστικά ελληνική.

Και όσον αφορά το διά ταύτα, μόνο το 10% των Ελλήνων πιστεύει ότι η προσπάθεια συνομιλιών των δύο χωρών μπορεί να αποβεί (σίγουρα + μάλλον) υπέρ της Ελλάδας, ενώ ένα 24% των συμπολιτών μας βλέπει ότι οι συνομιλίες θα αποβούν υπέρ της Τουρκίας.

Το 15,5% πιστεύει ότι και οι δύο χώρες θα βγουν κερδισμένες, το 6,8% και οι δύο χαμένες, το 32,9% πιστεύει ότι δεν θα αλλάξει τίποτα, ενώ ένα 11,2% δεν απαντά.

Η παραπάνω εικόνα είναι τόσο σύνθετη που, αν κάποιος προσπαθήσει να την επιλύσει με απλό «εμπορικό παζάρι» τύπου «δούναι και λαβείν», θα αντιμετωπίσει σοβαρές εκπλήξεις. Η συγκεκριμένη, δε, κυβέρνηση έχει διπλό πήχυ, διότι οι προσδοκίες που έχει δημιουργήσει με τους μέχρι σήμερα πολύ καλούς χειρισμούς των ελληνοτουρκικών θεμάτων διπλασιάζει το ύψος του τι καλείται «επιτυχία».