Το μαύρο κουτί της αδιανόητης, ανεπίτρεπτης τραγωδίας αποκάλυψε έντονα στοιχεία μπάχαλου, διαπλοκής και προχειρότητας. Από τη μία τα κυκλώματα που λυμαίνονται τον συγκεκριμένο χώρο και θρέφονται από τις ενστάσεις, τις καθυστερήσεις των διαγωνισμών και στο τέλος την ατιμωρησία (δηλαδή ο πραγματικός άχθος της Δημόσιας Διοίκησης). Από την άλλη, η έρευνα που σέρνεται σαν αυτοδιαλυμένος αραμπάς, με τη συλλογή των στοιχείων να γίνεται βασανιστικά αργά, υποβάλλοντας σε δεύτερο μαρτύριο και πένθος τους συγγενείς των 57 νεκρών. Και μόνο η εκφορά της λέξης «Τέμπη» μαυρίζει την ψυχή. Εγινε συνώνυμο του αδιανόητου πόνου. Στη γωνία περιμένουν οι κήνσορες της ηθικής για να παραδώσουν μαθήματα προπαγάνδας και ενδεχομένως κάποιοι από αυτούς να κρύψουν και τις ευθύνες τους. Είναι εξαιρετικά επείγουσα η ανάγκη να αποδοθεί δικαιοσύνη σε όλους όσοι ευθύνονται. Στον απερίγραπτα επικίνδυνο σταθμάρχη, που θα ήταν ακατάλληλος ακόμα και τσίχλες από το περίπτερο να φέρει. Σε αυτούς που τον επέλεξαν και τον έβαλαν στο τραγικό σταθμαρχείο με το δολοφονικό κλίμα χαλαρότητας. Σε αυτούς που παρέλαβαν υπογεγραμμένο το σύστημα τηλεδιοίκησης και, αντί να το παραδώσουν το 2017, έκαναν έξι συν μία αναθεωρητικές συμβάσεις! Στη ΡΑΣ που στις 19/11/2018 ανακοίνωσε τη λειτουργία της σιδηροδρομικής ακαδημίας! Σε αυτούς που το 2019 μετέτρεψαν σε πλημμέλημα την κακουργηματικού χαρακτήρα κλοπή σιδηροδρομικού υλικού (πληροφορίες θέλουν ακόμα και την ημέρα του δυστυχήματος ομάδες αγνώστων να αφαιρούν χαλκό από την καταραμένη γραμμή της τραγωδίας). Αλλά και σε εκείνους που αγνοούσαν τις πολυετείς και συνεχείς εκκλήσεις των εργαζομένων για την προμήθεια υλικών και την επιδιόρθωση των διαλυμένων υποδομών. Σε όσους ακόμα και σήμερα πεισματικά αρνούνται την αξιολόγηση και επικίνδυνοι τύποι σαν τον σταθμάρχη παρεισφρέουν στο Δημόσιο αναλαμβάνον τας θέσεις ευθύνης και κρύβονται μέχρι τη σύνταξη. Το χρωστάμε στους νεκρούς και στις οικογένειές τους. Το χρωστάμε στον κόσμο που ξεχώρισε τη δημαγωγία από την αλήθεια μέσα σε συνθήκες απόλυτου πόνου. Το χρωστάμε στα παιδιά μας που έρχονται να αναλάβουν έναν καλύτερο κόσμο από αυτόν που εμείς διαμορφώσαμε.