Σύμφωνα με την Εκθεση Προόδου της Ε.Ε. για την ψηφιακή δεκαετία 2023, παρά την ψηφιακή πρόοδο των τελευταίων ετών μόνο το 53,42% των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων διαθέτει ένα βασικό επίπεδο ψηφιακής έντασης, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ενωση ανέρχεται στο 73%. Το κλείσιμο αυτής της «ψαλίδας» εξαρτάται ευθέως από την αντιμετώπιση της ψηφιακής γραφειοκρατίας, η οποία κοστίζει ακριβά και ταλαιπωρεί τις εμπορικές επιχειρήσεις. Οι 2 στις 3 αξιολογούν ως σημαντικότερο εμπόδιο την έλλειψη κοινής λειτουργικής βάσης δεδομένων πιστοποιητικών μεταξύ συνεργαζόμενων φορέων του Δημοσίου. Εξι στις 10 εμπορικές επιχειρήσεις θεωρούν ως βασικότερο πρόβλημα την ανάγκη περαιτέρω απασχόλησης λογιστή ή παρόχου ηλεκτρονικής τιμολόγησης για την εμπρόθεσμη διεκπεραίωση διαδικασιών. Παράλληλα, 4 στις 10 επιχειρήσεις ανησυχούν για το κόστος απόκτησης ψηφιακών δεξιοτήτων του απασχολούμενου προσωπικού αλλά και για το κόστος απόκτησης και συντήρησης των ηλεκτρονικών εφαρμογών.
Η στοχευμένη έρευνα του Ινστιτούτου της ΕΣΕΕ στους εμπορικούς συλλόγους και τις ομοσπονδίες κατέγραψε συνολικά 13 προκλήσεις-εμπόδια που ορθώνει η ψηφιακή γραφειοκρατία. Ο κίνδυνος της υπερκόπωσης του κλάδου ελλοχεύει ύστερα από την πολυετή, εκτεταμένη, οριζόντια και κάθετη συμμόρφωσή του σε συνεχείς ψηφιακές -και ομολογουμένως απολύτως απαραίτητες- μεταρρυθμίσεις. Το ελληνικό εμπόριο υπήρξε πρωτοπόρο και απόλυτα συνεπές στην εφαρμογή του myDATA, στη διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με τη φορολογική διοίκηση, στη χρήση της ψηφιακής κάρτας εργασίας και σε όλες τις άλλες πρωτοβουλίες της πολιτείας για την ψηφιοποίηση της αγοράς.
Κατέστησε έτσι τη λειτουργία του απόλυτα διαφανή και ψηφιακά ελεγχόμενη, προσβλέποντας κυρίως σε δύο οφέλη: πρώτον, στην ενίσχυση της βιωσιμότητάς και της ανταγωνιστικότητάς του στην ψηφιακή εποχή. Δεύτερον, στη δικαιότερη φορολογική μεταχείριση με επιβράβευση της συνέπειας και της διασυνδεσιμότητάς του.
Ωστόσο, η ψηφιακή αριστεία του εμπορίου σήμερα δεν επιβραβεύεται. Αντίθετα, «τιμωρείται» με άδικα και αχρείαστα βάρη λόγω της ψηφιακής γραφειοκρατίας αλλά και ένεκα της ισοπεδωτικής εφαρμογής του τεκμαρτού εισοδήματος σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους. Ενα μέτρο που αφαιρεί από τις επιχειρήσεις την όποια -έστω και ελάχιστη- πλεονάζουσα ρευστότητα, που θα μπορούσαν να κατευθύνουν σε παραγωγικές και ψηφιακές επενδύσεις.
Ολα αυτά δεν αναιρούν την ισχυρή δέσμευση του εμπορικού κόσμου να προχωρήσει στον δρόμο των ψηφιακών μεταρρυθμίσεων. Ωστόσο, αναμένουμε τις απαραίτητες διορθωτικές παρεμβάσεις από τα συναρμόδια υπουργεία προτού «θεριέψει» και άλλο η ψηφιακή γραφειοκρατία, η οποία διέπεται από έναν βασικό «νόμο»: Για κάθε λύση που δεν δίνεται, ένα νέο πρόβλημα εμφανίζεται.
