Είναι μια ηθοποιός που έχουμε αγαπήσει στη θεατρική σκηνή, όμως τα τελευταία χρόνια μάς καθηλώνει και μέσα από τη μικρή οθόνη.
Φέτος, η Αντιγόνη Φρυδά συμμετέχει στη σειρά «Grand Hotel», χαρίζοντας μια δυναμική ερμηνεία.
Υποδύεται μια δασκάλα πιάνου που από τα αριστοκρατικά σαλόνια της Σμύρνης βρίσκεται στη συνοικία των προσφύγων και παλεύει με αξιοπρέπεια για την επιβίωση της οικογένειάς της.
«Θα έλεγα πως πρόκειται για μια γυναίκα αξιοπρεπή, γενναία και, για τα δεδομένα της εποχής, έως έναν βαθμό ανεξάρτητη», εξηγεί στη Realnews.
Δεν ανήκει στους ηθοποιούς που διαβάζοντας το σενάριο προεξοφλούν την επιτυχία.
«Δεν φημίζομαι γι’ αυτό το ένστικτο. Ασχολούμαι τόσο με το δημιουργικό όσο και με το καλλιτεχνικό κομμάτι, οπότε δεν έχω προλάβει να μάθω τι αρέσει στον κόσμο. Αλλωστε δεν έχω κάνει και αρκετή τηλεόραση. Αν κάτι έχει ωραία πλοκή και καλούς συντελεστές, τότε νομίζω πως είναι ευτυχία».
Εκτός από την επαγγελματική επιτυχία, η Αντ. Φρυδά απολαμβάνει και την οικογενειακή αρμονία στο πλευρό του συζύγου της, Σταύρου Σερέτη.
Εχει σπουδάσει και εκείνος υποκριτική και αντιλαμβάνεται τις ανάγκες της συντρόφου του, αν και έχει ακολουθήσει διαφορετική επαγγελματική πορεία, αφού ασχολείται με βιώσιμους τρόπους κατανάλωσης.
«Επειτα από τόσα χρόνια έχει σίγουρα μια εξισορροπιστική επίδραση πάνω μου και μεγάλη κατανόηση. Απλά, με την έλευση ενός παιδιού αλλάζουν τόσο πολύ οι ισορροπίες, που όλα λαμβάνουν άλλο μέτρο και άλλο όριο. Χρειάζεται κατανόηση και από τους δύο».
Ατρόμητη ως μαμά
Η Αντιγόνη είναι μια πολύ στοργική μητέρα. «Η κόρη μου άλλαξε πολύ τη ζωή μου και μου έφερε τρομερή χαρά. Δηλώνω ενθουσιασμένη! Αν και υπήρχαν διαστήματα με δυσκολίες πρακτικής φύσεως και ενοχές, καθώς δούλευα πολλές ώρες και ένιωθα πως στερώ κάτι από το παιδί μου, που έχει πολλή ανάγκη».
Παρά τις δυσκολίες, ως άνθρωπος άλλαξε, έγινε πιο δυνατή.
«Πλέον, φοβάμαι πολύ λιγότερο. Είναι τρομερό αυτό το θαύμα της ζωής, που σε παρασύρει και καταλαβαίνεις πως δεν είναι τα πράγματα στον έλεγχό σου. Με κάποιον τρόπο υπάρχει μια πρόνοια, που δεν μπορώ να εξηγήσω. Διαφορετικά, αν πιστέψω πως αυτό το παιδί εξαρτάται απόλυτα από εμένα, τότε νομίζω ότι θα τρελαθώ», λέει χαμογελώντας και προσθέτει πως η οικογένεια άλλαξε τη φιλοσοφία της ζωής της: «Φαίνεται, όμως, πως έπρεπε να μου έρθει το δώρο της οικογένειας και της γονεϊκότητας για να αισθανθώ την ασφάλεια, να βάζω προτεραιότητες και να λέω όχι κάποιες φορές».
Κάνοντας την αυτοκριτική της, θα πει ότι ακολουθεί τα όνειρά της αλλά παραμένει αυστηρή με τον εαυτό της: «Ναι, είμαι αυστηρή. Αυτό είναι αλήθεια και ειδικά πριν αποκτήσω οικογένεια. Με διακατέχουν σύνδρομα καλού μαθητή και άλλα, όπου γενικά με έκαναν να λειτουργώ σαν στρατιώτης».
Το θέατρο ανέτρεψε τη ζωή της από την περίοδο των μαθητικών χρόνων: «Είχα την τύχη να πηγαίνω σε ένα σχολείο που κάναμε θέατρο, εντατικά κιόλας. Το μικρόβιο είχε μπει από τότε, απλά ήμουν πολύ καλή μαθήτρια και δεν διανοούταν κανείς, ούτε εγώ, πως δεν θα πήγαινα σε κάποια σχολή. Το θέατρο θα το έκανα συμπληρωματικά, αφού έβλεπα πως με εκφράζει. Οταν, όμως, πέρασα στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κατάλαβα πως αυτό δεν ήταν το επάγγελμα για εμένα και για την υπόλοιπη ζωή μου θα ήμουν δυστυχισμένη. Επρεπε να ψάξω τι ήθελα και να το κυνηγήσω».
Είναι μια μαχήτρια που έχει σκοπό να ακολουθεί την καρδιά της. Ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά δεν πιστεύει πως όλα πρέπει να είναι εύκολα.
«Νομίζω πως όλοι, σε όλα τα αντικείμενα, χρειαζόμαστε υπομονή και χρόνο μέχρι τελικά να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που θα μας δίνει χαρά και δύναμη να συνεχίσουμε».
Πλέον ονειρεύεται να παίξει μεγάλους ρόλους, αν και είναι ευχαριστημένη από την εξέλιξή της. Σταθμός στην επαγγελματική της ζωή ήταν μια δουλειά με τον Γιάννη Μανταφούνη στο Εθνικό Θέατρο.
«Η παράσταση ήταν ένας αυτοσχεδιασμός. Η έκταση, όμως, των προβών και η απουσία των εννοιών σωστό και λάθος έκαναν τα πράγματα να μοιάζουν με γιορτή».
Η Αντ. Φρυδά είναι μια γυναίκα πολυπράγμων, με έντονη καλλιτεχνική φλέβα, που έχει ως άξονα την αυτοβελτίωση. Εχει σπουδάσει υποκριτική στη Δραματική Σχολή Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, έχει παρακολουθήσει μαθήματα στο Κέντρο Θεατρικής Ερευνας Θεσσαλονίκης και στο θερινό τμήμα της σχολής «Stella Adler» στη Νέα Υόρκη, ενώ έχει πτυχίο στο φλάουτο και στα Ανώτερα Θεωρητικά από το Μουσικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης.
Επιδιώκει να βρίσκει χρόνο για τον εαυτό της, γιατί ξέρει πως αν εκείνη είναι καλά, όλοι γύρω της θα είναι χαρούμενοι.
«Προσπαθώ με νύχια και με δόντια, γιατί αγαπώ και τον χορό και τη μουσική και θέλω να τα έχω στη ζωή μου. Οταν υπάρχει περιθώριο, θέλω να κρατήσω λίγο χρόνο και για εμένα, γιατί μου αρέσει, αλλά και γιατί με ευνοεί και στη δουλειά μου».
