Σύνοψη από το
- Μια νέα αρχαιολογική ανακάλυψη στην Ιερουσαλήμ έφερε στο φως ένα σημαντικό τμήμα τείχους ηλικίας περίπου 2.100 ετών, που χρονολογείται στην εποχή των Ασμοναίων. Το εύρημα είναι από τα μεγαλύτερα και πιο καλά διατηρημένα τμήματα τειχών αυτής της περιόδου στην Ιερουσαλήμ.
- Αυτό που εντυπωσιάζει τους αρχαιολόγους δεν είναι μόνο το μέγεθος και η διατήρηση του τείχους, αλλά και η φύση της κατεδάφισής του. Το τείχος δεν καταστράφηκε από πόλεμο ή φυσική φθορά, αλλά κατεδαφίστηκε μέχρι τη βάση του, θέτοντας ένα μεγάλο ιστορικό ερώτημα.
- Οι ερευνητές εξετάζουν δύο κύριες θεωρίες: είτε ο βασιλιάς της Σελευκιδικής αυτοκρατορίας Αντίοχος Ζ’ Σιδήτης διέταξε την κατεδάφιση, είτε ο Ηρώδης ο Μέγας έναν αιώνα αργότερα για να υποβαθμίσει τη μνήμη των Ασμοναίων.
Μια νέα αρχαιολογική ανακάλυψη στην Ιερουσαλήμ έφερε στο φως ένα σημαντικό τμήμα τείχους ηλικίας περίπου 2.100 ετών, που χρονολογείται στην εποχή των Ασμοναίων*, της δυναστείας που κυβέρνησε την πόλη τον 2ο αιώνα π.Χ. Η ανασκαφή έγινε στον χώρο του Μουσείο Πύργου του Δαβίδ (Tower of David Museum), στην περιοχή που παλαιότερα ήταν γνωστή ως Kishle, και η αποκάλυψη του τείχους δίνει νέα στοιχεία για την αρχαία οχύρωση της πόλης.
Από τη Μαρία Αρβανιτοπούλου
Το μήκος του τείχους ξεπερνά τα 40 μέτρα και το πλάτος του φτάνει περίπου τα 5 μέτρα, ενώ οι πέτρες και η τεχνική δόμησης μαρτυρούν την κλασική αρχιτεκτονική των Ασμοναίων. Γύρω από το τείχος βρέθηκαν κεραμικά και νομίσματα που επιβεβαιώνουν τη χρονολόγησή του. Το εύρημα είναι από τα μεγαλύτερα και πιο καλά διατηρημένα τμήματα τειχών αυτής της περιόδου στην Ιερουσαλήμ, προσφέροντας νέα δεδομένα για το μέγεθος και τη διάταξη της αρχαίας πόλης.
Αυτό που εντυπωσιάζει τους αρχαιολόγους δεν είναι μόνο το μέγεθος και η διατήρηση του τείχους, αλλά και η φύση της κατεδάφισής του. Σύμφωνα με τον επικεφαλής Δρ. Αμίτ Ρεέμ (Amit Re’em) της Ισραηλινής Αρχής Αρχαιοτήτων, το τείχος δεν καταστράφηκε από πόλεμο ή φυσική φθορά, αλλά κατεδαφίστηκε μέχρι τη βάση του. Αυτό θέτει το μεγάλο ιστορικό ερώτημα, δηλαδή ποιος διέταξε την κατεδάφιση και ποιοι ήταν οι λόγοι πίσω από αυτή την κίνηση;
Οι ερευνητές εξετάζουν δύο κύριες θεωρίες
Η πρώτη βασίζεται στις περιγραφές του Ιουδαίου ιστορικού Φλάβιου Ιωσήφου: κατά τον 2ο αιώνα π.Χ., ο βασιλιάς της Σελευκιδικής αυτοκρατορίας Antiochus VII Sidetes φέρεται να επέβαλε την κατεδάφιση τμημάτων των τειχών της πόλης, ως μέρος συμφωνίας με τον ηγέτη των Ασμοναίων Ιωάννη Υρκανό Α΄ για την αποφυγή πολιορκίας.
Η δεύτερη θεωρία υποστηρίζει ότι ο Ηρώδης ο Μέγας, έναν αιώνα αργότερα, ίσως κατέστρεψε τμήματα των τειχών για πολιτικούς λόγους, ώστε να υποβαθμίσει τη μνήμη των Ασμοναίων και να ενισχύσει τη δική του κυριαρχία στην πόλη, κτίζοντας το παλάτι του.
Η ανακάλυψη αυτή δεν αποτελεί εκτός από μια σημαντική αρχαιολογική αποκάλυψη, είναι ένα παράθυρο στην ιστορία της Ιερουσαλήμ, στην αρχιτεκτονική της, τις στρατιωτικές επιλογές και τις πολιτικές εντάσεις της εποχής. Παράλληλα, δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες του μουσείου να «αγγίξουν» ένα κομμάτι ιστορίας που για αιώνες ήταν κρυμμένο κάτω από τη σύγχρονη πόλη.
Η αποκάλυψη του τείχους των Ασμοναίων φέρνει ξανά στο προσκήνιο την πλούσια και πολυσύνθετη ιστορία της Ιερουσαλήμ, ενώ οι ερωτήσεις για την προέλευση της κατεδάφισης παραμένουν αναπάντητες, αφήνοντας ένα γοητευτικό μυστήριο για ιστορικούς και κοινό.
Ποιοι ήταν οι Ασμοναίοι
Οι Ασμοναίοι ήταν μια ιουδαϊκή δυναστεία που κυβέρνησε την Ιουδαία από τον 2ο έως τον 1ο αιώνα π.Χ., μετά την επανάσταση των Μακκαβαίων (Μακκαβαϊκή Επανάσταση). Κυβέρνησαν ως ιερείς και βασιλείς και είναι γνωστοί για την εδραίωση της ανεξαρτησίας της Ιουδαίας από την ελληνιστική κυριαρχία της Σελευκιδικής αυτοκρατορίας.
