* Η ενασχόληση του Μάρκου Καμπάνη με την Οδύσσεια ξεκινά το 2018. Τότε ξεκίνησε η δημιουργία μιας σειράς έργων που εμπνέονται από το ομηρικό έπος, 20 από τα οποία περιλαμβάνονται στην έκθεση “Μάρκος Καμπάνης, η Οδύσσεια”, που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη (Πινακοθήκη Γκίκα, Κριεζώτου 3) από τις 30 Ιανουαρίου έως τις 27 Απριλίου. Πρόκειται για ένα ζωγραφικό διάπλου, βραχύτερο του ομηρικού, βασισμένο σε μια παράλληλη φανταστική γεωγραφία που συνέλαβε ο καλλιτέχνης στον απόηχο της ομηρικής.
Η έκθεση οργανώνεται γύρω από ένα έργο – βιβλίο 4 τόμων που δημιούργησε ο Μάρκος Καμπάνης, ζωγραφίζοντας με κάρβουνο και ακρυλικό πάνω σε ψηφιακή ανατύπωση του χειρογράφου Harley MS 6325 του 15ου αιώνα, το οποίο ανήκει στη Βρετανική Βιβλιοθήκη. Περιμετρικά των 4 τόμων, στοιχίζονται 8 μικρά έργα – βιβλία, κάθε ένα από τα οποία σχετίζεται με μια συγκεκριμένη αφήγηση ή ραψωδία του έπους, ενώ ζωγραφική από πραγματικούς αλλά και επινοημένους χάρτες της πορείας του Οδυσσέα και του Τηλέμαχου συμπληρώνουν την έκθεση. Παρουσιάζονται, επιπλέον, σχέδια, γλυπτά και λάδια του Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα, από τη συλλογή της Πινακοθήκης Γκίκα, τα οποία εκκινούν μια ιδιότυπη συνομιλία με τα έργα του Καμπάνη.
* Χωρίς λόγια και χωρίς ανθρώπινους χαρακτήρες, το εκπληκτικό animation “Flow- Η γάτα που δεν φοβάται το νερό” (διανομή Cinobo) του Λετονού Γκιντς Ζιλμπαλόντις μας ταξιδεύει σε ένα τοπίο όπου ένας ανεξήγητος κατακλυσμός έχει παρασύρει σχεδόν τα πάντα. Χάνοντας το καταφύγιό της, μια μοναχική μαύρη γάτα πασχίζει να μείνει στην επιφάνεια και να επιβιώσει σε μια νέα πραγματικότητα. Το “Flow”, που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς όπου προβλήθηκε και έχει αποσπάσει πολλές διακρίσεις, απέσπασε τη Χρυσή Αθηνά και το Βραβείο Κοινού στις 30ές Νύχτες Πρεμιέρας, αλλά και τη Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων στην 82η τελετή του μεγάλου κινηματογραφικού θεσμού.
* Σε μια λαϊκή συνοικία των νοτίων προαστίων, τον Ταύρο, λειτουργεί εδώ και λίγο διάστημα ένα βιβλιοκαφέ που είναι και η έδρα των εκδόσεων “Εύμαρος”. Ήταν μια συνειδητή επιλογή του υπεύθυνου και δημιουργού των εκδόσεων Πέτρου Κακολύρη, ο οποίος έχει γεννηθεί και μεγαλώσει σε αυτή τη γειτονιά, να παλέψει την υποβάθμιση της περιοχής. Σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον, μπορείτε να πιείτε καφέ ή ένα ποτό, ακούγοντας χαλαρή μουσική ή παίζοντας σκραμπλ και άλλα επιτραπέζια παιχνίδια. Στο “Βιβλιοκαφέ Εύμαρος” λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη και χαρίζονται βιβλία που προσφέρουν οι αναγνώστες/ριες. Κάθε τρίτη Τρίτη του μήνα, γίνονται οι συναντήσεις της Λέσχης Ανάγνωσης, δωρεάν και ανοικτές στο κοινό, με συντονίστριες τις συγγραφείς Μαρία Μαραγκουδάκη και Μαργαρίτα Αλευρίδη, όπου συζητιούνται επιλεγμένα βιβλία (όχι του εκδοτικού οίκου). Επίσης, μια φορά τον μήνα πραγματοποιείται σεμινάριο για τα λαϊκά παραμύθια, με αφήγηση παραμυθιών και αναζήτηση της τεχνικής, της σημασίας και της αξίας τους. Οργανώνονται συχνά λογοτεχνικές και επιστημονικές συναντήσεις και παρουσιάσεις βιβλίων, όχι μόνο των εκδόσεων Εύμαρος. Ο χώρος διατίθεται δωρεάν σε φορείς και συλλόγους της περιοχής για μη εμπορικούς λόγους.
* Η γκαλερί Ζουμπουλάκη (Πλατεία Κολωνακίου 20) παρουσιάζει τη νέα ατομική έκθεση του Γιάννη Ψυχοπαίδη «Παλέρμο. Άνθρωποι και Ερείπια», έως τις 8 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για μια εγκατάσταση στο χώρο από ζωγραφισμένα τούβλα και κεραμίδια, η οποία περιβάλλεται από σειρά 100 σχεδίων μεικτής τεχνικής.
Όπως γράφει ο ίδιος ο καλλιτέχνης: «Με αφορμή πρόσφατο ταξίδι στην Μάγκνα Γκρέτσια και στους ερειπιώνες των σικελικών πολιτισμών της, περπατώντας αργότερα στα φιλόξενα ελληνικά ακρογιάλια της Πελοποννήσου, μακριά από την παράνοια των καταναγκασμών της μεγαλούπολης, ανακαλύπταμε και τους μικρούς θησαυρούς που απλόχερα χαρίζει η θάλασσα. Εκεί που βγάζει στις ακτές θαυμάσιες πέτρες, βότσαλα, σπασμένα ξύλα, κοχύλια, φθαρμένα πλαστικά, σκουριασμένα σίδερα, φαγωμένα μάρμαρα. Αλλά πιο πολύ παρασέρνει τα πιο ελαφριά απ’ όλα αυτά, αυτά που πιο εύκολα τα σπρώχνει έξω το κύμα και γεμίζουν τις αμμουδιές. Είναι τα σπασμένα τούβλα και τα κεραμίδια, οι μικρές αλλοιωμένες φόρμες, κεραμιδιά θραύσματα πού έχουν χάσει τα πρώτα τους σχήματα, χρόνια μέσα στο νερό. Από ένα μακρινό ή πρόσφατο παρελθόν ξεβρασμένα στο σήμερα, τα σπασμένα αυτά κομμάτια μας ανακαλούν με την φαντασία την νοητή προϊστορία τους, μια αλλοτινή ζωή που κάποτε υπήρξε, ανθρώπινες υπάρξεις που χτίζανε και στέριωναν τα σπίτια τους, τις ελπίδες και τα όνειρά τους. Αυτές οι θρυμματισμένες μνήμες, τα σπαράγματα μιας άλλης ζωής, ζητούν σήμερα να μεταμορφωθούν μέσα από την εικαστική γλώσσα σε μικρές συμβολικές «κοιλάδες των ναών», φανταστικά κτίσματα και κατοικίες, πρωτόγονοι νέοι οικισμοί, μαρτυρίες μιας νέας ελπίδας για την συνέχιση της ζωής”.
* Η 22χρονη Ολίβια αγνοείται. Το τελευταίο γνωστό πράγμα στοιχείο για εκείνη είναι ότι μπήκε σε ένα αδιέξοδο σοκάκι, από το οποίο δεν ξαναβγήκε ποτέ. Η Τζούλια, η αρχιεπιθεωρήτρια που αναλαμβάνει τη σχετική έρευνα, νομίζει ότι ξέρει τι να περιμένει: μια απελπισμένη οικογένεια, τον χρόνο να μετράει αντίστροφα και ατέλειωτες ώρες μακριά από τον σύζυγο και την κόρη της. Όμως δεν έχει ιδέα πόσο προσωπική θα γίνει η υπόθεση αυτή. Επειδή εκεί έξω υπάρχει κάποιος, οπλισμένος με ένα μυστικό. Το χειρότερό της μυστικό. Και η ασφάλεια της οικογένειάς της εξαρτάται από ένα και μόνο πράγμα: η Τζούλια δεν πρέπει να ανακαλύψει τι συνέβη στην Ολίβια. Και πρέπει να φορτώσει την εξαφάνισή της σε κάποιον άλλον. Το θρίλερ “Μια αγνοούμενη ακόμα” (εκδόσεις Μεταίχμιο) της Τζίλιαν Μακάλιστερ, το οποίο μεταφράζεται σε 10 γλώσσες, ξεχώρισε για την ανατροπή του και για την έξυπνη ματιά του γύρω από την οικογένεια και τη μητρότητα.
