Η σταδιοποίηση ενός όγκου του πνεύμονα με τη χρήση PET-CT γίνεται ακριβέστερα. Ετσι επιλέγονται οι ασθενείς που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν χειρουργικά. Η χρήση των υπερήχων (EBUS) και της αξονικής τομογραφίας, για να ληφθούν σωστές βιοψίες, συμβάλλουν καθοριστικά στις αποφάσεις της ογκολογικής ομάδας για τη σωστή θεραπεία. Οταν προκριθεί η χειρουργική αντιμετώπιση, ο χειρουργός έχει στοιχεία περισσότερα για να επιλέξει την τεχνική που θα ακολουθήσει.

Σήμερα κερδίζουν την επιλογή χειρουργών και ασθενών οι λιγότερο επεμβατικές τεχνικές. Σε αυτές τις τεχνικές περιλαμβάνονται οι θωρακοσκοπικές τεχνικές (VATS) και η ρομποτική τεχνική. Η επιλογή της δεν είναι πάντα εφικτή και έχει σχέση κυρίως με το μέγεθος και τη θέση της βλάβης, καθώς και με την κρίση και την εμπειρία του χειρουργού.

Προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα στους ασθενείς. Δεν διατέμνονται μύες, δεν κακοποιούνται πλευρές και δεν αλλάζει η μηχανική του θώρακα. Με τον τρόπο αυτό ο μετεγχειρητικός πόνος είναι μικρότερος. Μάλιστα, με μειωμένη παραμονή στο νοσοκομείο και με λιγότερες επιπλοκές, αφού αυτό αφορά ασθενείς που έχουν ήδη αναπνευστικά ή καρδιολογικά προβλήματα. Ετσι η ανάρρωση είναι γρηγορότερη και η επανένταξη των χειρουργημένων ασθενών νωρίτερα στην καθημερινότητά τους είναι καθοριστικές.

Η μικρότερη νοσηλεία και η καλύτερη μετεγχειρητική πορεία ισοσκελίζουν το κόστος των τεχνικών αυτών σε σύγκριση με το κλασικό ανοικτό χειρουργείο. Η θωρακοσκοπική τεχνική και η ρομποτική χειρουργική δεν έχουν διαφορές στο τελικό αποτέλεσμα. Σίγουρα η θωρακοσκοπική τεχνική είναι ευρύτερα διαδεδομένη για δύο κυρίως λόγους:

Δεν υπάρχουν πολλά εγκατεστημένα ρομποτικά συστήματα (κόστος αγοράς) και σαφώς έχουν υψηλότερο κόστος χρήσης ανά επέμβαση. Αναφερόμαστε στο κόστος από τη στιγμή που δεν υπάρχει διαφορά στο αποτέλεσμα. Σίγουρα η ρομποτική λοβεκτομή αποτελεί εξέλιξη και ανοίγει δρόμους για το μέλλον.

Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχουν μελέτες που αποδεικνύουν πως οι νεότερες αυτές τεχνικές είναι ισάξιες με την κλασική θωρακοτομή στην ογκολογική αποτελεσματικότητα. Αρα υπάρχουν λόγοι να επιλέξει κανείς τη θωρακοσκοπική ή ρομποτική τεχνική.

Στο Νοσοκομείο ΜΗΤΕΡΑ έγινε η πρώτη στην Ελλάδα θωρακοσκοπική λοβεκτομή το 2010. Εκτοτε και μέχρι τώρα εφαρμόζεται σε πολλούς ασθενείς ετησίως.

Στόχευση στον όγκο

Αυτά όλα αφορούν ασθενείς που μπορούν να χειρουργηθούν. Υπάρχει, όμως, ομάδα ασθενών που η διάγνωση της νόσου γίνεται όταν το στάδιο είναι σχετικά προχωρημένο. Στις περιπτώσεις αυτές η ογκολογική ομάδα επιλέγει να εφαρμόσει αρχικά χημειοθεραπεία ή και ακτινοθεραπεία. Με αυτόν τον τρόπο υποχωρεί η νόσος και η χειρουργική εξαίρεση είναι εφικτή σε δεύτερο χρόνο.

Τα νέα ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα «χτυπούν» στοχευμένα τον όγκο και μειώνουν τις επιπλοκές από την επίδραση της ακτινοβολίας στα γειτονικά όργανα της βλάβης.

Η χημειοθεραπεία με καινούργια φάρμακα συμβάλλει καθοριστικά στον έλεγχο της νόσου. Αξίζει να αναφερθεί η εφαρμογή νέων φαρμάκων που δρουν στοχευμένα στα καρκινικά κύτταρα, αφού αποδειχθεί ότι έχουν ειδικές αλλαγές (μεταλλάξεις) στο DNA. Επιπλέον, η ανοσοθεραπεία έχει αλλάξει την πρόγνωση των ασθενών, αφού σκοτώνονται επιλεγμένα τα καρκινικά κύτταρα. Εφαρμόζονται και στην Ελλάδα όλες αυτές οι εξελίξεις, ακολουθώντας τη διεθνή στρατηγική. Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.

Η διάγνωση και η σωστή σταδιοποίηση είναι ακριβέστερες. Επιπλέον, οι νεότερες χειρουργικές τεχνικές (θωρακοσκοπικη ή ρομποτική λοβεκτομή-πνευμονεκτομή) βοηθούν τους ασθενείς με μικρότερη νοσηλεία και λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο.

Για τους ασθενείς που δυσκολεύονται να αντέξουν ένα τέτοιο χειρουργείο υπάρχει η δυνατότητα να χειρουργηθούν αφαιρώντας μικρότερο τμήμα πνεύμονος και διατηρώντας πνεύμονα υγιή (τμηματεκτομή).

Επιπλέον εφαρμόζεται συχνότερα η επέμβαση σε «ξύπνιους» (awake) ασθενείς (χωρίς πλήρη έλεγχο της αναπνοής) για να διευκολυνθούν στη φάση της ανάνηψης από το χειρουργείο.

Συμπερασματικά, έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια η αντιμετώπιση του καρκίνου του πνεύμονος. Η χειρουργική με την εφαρμογή των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών βοηθά τους ασθενείς με καλό ογκολογικό αποτέλεσμα και λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο.